Saturday, January 31, 2009

tiga puluh satu januari dua ribu sembilan [saja nak tiru abang fazallah..]


Tak mungkin ‘dia’ ingat. kali pertama jumpa, dia berkemeja putih. Disana ada siti, kak liza, kak erma dan kak akma.


Siti gembira sangat sebab dia ada kad nama pemberian ‘dia’. Dan dengan gembira jugak dia tunjukkan aku kad putih yang lagi kecik dari tapak tangan aku. Tak cemburu pun..


Kali kedua jumpa, [err...kejap nak check diary.heh] kali kedua jumpa lagi di PCCC. Terima kasih sebab bayarkan nasi goreng kampung yang saya makan. Terima kasih jugak sebab hantar balik office[dengan selamatnye].di sana ada Faris dan Ann. Tak mungkin ‘dia’ ingat.


Kali ketiga jumpa, di Jabatan Pelajaran Negeri. Terima kasih untuk milo panas pukul 11 dan hantar balik office, lagi sekali. ...mustahil ingat.


Rasa macam nak makan bihun tomyam la.nyumm.. nyumm..[iklan]


Kali keempat jumpa di mahkamah. Kali kelima jumpa di lorong kulit. Kali keenam jumpa di tingkat enam canselori. Kali ketujuh jumpa di istimewa. Kali kelapan jumpa di... kali kesembilan, kali kesepuluh, kali kesebelas, kali kedua belas, kali ketiga belas, kali ke empat kelas, kali ke lima belas, kali keenam belas, kali ketujuh belas, kali kelapan belas, kali ke sembilan belas, kali kedua puluh, kali kedua puluh satu, kali kedua puluh dua, kali kedua puluh tiga...


Aku peduli kalau dia tak gembira. Dan aku lagi peduli kalau tak tahu macam mana nak gembirakan dia.hmm..

Friday, January 16, 2009

Aku benci menjadi manusia sensitif.

Sebab aku perlu peduli kalau hari ini dia tak gembira. dan aku lagi peduli kalau aku tak dapat gembirakan dia.

Nak gembirakan jee, aku perlukan ais krim.
Nak gembirakan ketua layout, aku perlukan Livita.
Nak gembirakan ultraman, aku perlu sediakan telinga.[dan laptop aku rasa]
Nak gembirakan puan rumah, aku perlu kata “YA”.
Itu belum kes-kes terpencil

Gembirakan aku?terima kasih

Marah aku, kalau aku malas.
Ingatkan aku, jangan biar lupa.
Jeling aku, kalau boros belanja.
Biarkan aku, kalau diam tak mahu berkata.
Kejutkan aku, kalau terus lena.

Aku benci menjadi manusia sensitif.

Pinjamkan aku kaki, aku tak tahu jalan.
Aku mahu tangan, pimpin aku jalan.
Pentingkan aku, kalau aku penting.
Aku tak suka tunggu, cepat ya.

Aku benci menjadi manusia sensitif. kenapa hanya ada bantal bila aku mahu menagis

Monday, January 5, 2009

satu entri tanpa izin


Tuhan, peliharakan dirinya.

Aku. Hanya itu yang mampu. Sayang kamu.

Aku. Err kamu sendiri tahu. -nickmenza



kalau suka, beritahu dia.